تعیین ارزش رجحانی گونه‌های مرتعی مورد چرای گوسفند نژاد شال با استفاده از روش زمان سنجی در سایت پلور استان مازندران

تعیین ارزش رجحانی گونه‌های مرتعی عامل مهمی در ارزیابی تناسب مرتع با نوع دام می‌باشد.  مطلوبیت گیاهان علوفه ای   برای دام در تعیین  وضعیت،  ظرفیت  و مدیریت علمی مرتع مورد  استفاده  قرار می‌گیرد. از این رو توجه به ارزش رجحانی گونه های موجود در یک منطقه از نکات کلیدی است که می تواند موفقیت مدیریت در دستیابی به اهدافش را تضمین نماید. برای این منظور در این بررسی ارزش رجحانی گونه‌های گیاهی به  روش زمان سنجی  برای  گوسفند در مراتع پلور در استان مازندران  در سالهای 1389-1386  تعیین گردید. روش کار به این  صورت بود که  که طی 4 سال در ماههای تیر ، مرداد و شهریور و در هر ماه یک روز در دو زمان و هر زمان حدود 20 دقیقه از چرای گوسفند روی گونه‌های مورد چرا، فیلم تهیه و پس از انتقال فیلم به کامپیوتر، زمان چرای هر گونه مشخص گردید. همچنین تعداد دفعات استفاده از گونه‌ها، مدت زمان استفاده از هر گونه و زمان بدون چرا در ماههای مذکور برای هر دام مورد نظر مورد بررسی قرار گرفت. نتایج حاصل از تجزیه واریانس مربوط به ارزش رجحانی گونه‏‌های گیاهی و ترجیح غذایی دام که با استفاده از روش زمان سنجی مورد مطالعه قرار گرفته بود  نشان داد که بین گونه‌های مختلف از نظر مدت زمان چرا در سطح یک درصد اختلاف معنی دار وجود دارد. همچنین بین گونه‌های مختلف در ماههای فصل چرا  از نظر مدت زمان چرا  در سطح 5 درصد اختلاف معنی‌دار وجود دارد. گروه‌بندی میانگین زمان چرای گونه‌های مختلف نشان می دهد که بیشترین مدت زمان چرا مربوط به گونه های  Elymus hispidus var hispidus و Bromus tomentellus   و کمترین مدت زمان چرا مربوط به گونه‌های  Verbascum thapsus  و  Geobelia alopecuroides  می‌باشد.